Toneel, ook amateurtoneel, is UIT. Ooit is het erg IN geweest maar dan moet ik wel ver terug in mijn herinnering. Mijn plakboeken echter helpen me bij het terugdraaien van mijn toneelhistorie: veel producties, veel kwaliteit, volle zalen, tournees langs het klein theatercircuit, spelen op uitkoopbasis, voorstellingen in Vlaanderen, reprises op de thuisbasis, recensies die nog op de kunstpagina verschenen, oorkondes, medailles en bekers met inscriptie, een liefdesbrief van een toneel fan, een eigen busje en niet te vergeten een budget, waarmee een professionele regisseur kon worden betaald. Het is over, uit, verleden tijd.
Meer dan ooit wordt dat toneel nu ondergesneeuwd door alles wat grootschalig is. En je kunt het amateur theater verwijten, dat het niet is meegegroeid met de trend in kunstenland, tegen MEGA is geen kruid gewassen. En dat is helemaal niet erg.
Grootschaligheid mag voor mij namelijk nóg grootser worden. Ik heb niets liever dan forse uitbreiding van het aantal indoor- en outdoor manifestaties. Verdubbel voor mijn part het aantal dance-hills, maak van musicals nou eens écht megalomane uitspattingen, bouw alle schouwburgen om tot uitsluitend cabarettheaters, breid arena’s uit tot zitkuilen voor een half miljoen popbezoekers.
Stop elk weekend het centrumplein van dorpen en steden vol met muziekfeesten, organiseer wekelijks openluchtfilmvoorstellingen het hele jaar door, maak van ‘idols’ een eeuwigdurend televisiespektakel, houd elke dag een indrukwekkende icoonbegrafenis en heb je geen icoon, máák er dan een! Zend alles op TV. uit, verkoop de rechten zodat de hele wereld kennis kan nemen van het bloeiend cultuurlandschap van dat kleine landje aan de zee. En richt je bij dit alles vooral op de jeugd. Want groots en meeslepend moet je leven! En daar hoort dat ‘fijnzinnige’, ‘artistieke’, pietepeuterige toneelgemier absoluut niet meer bij.
En gelukkig ziet elke gezagsdrager de juistheid van deze ontwikkeling in. Want zeg nou zelf, wat is er mooier dan dat een groeiend aantal mensen uit steeds meer bevolkingslagen participeert in kunst en cultuur!? Misschien dan wel niet actief, oké, maar op een passieve manier in contact komen met de spiegels van het leven is toch zondermeer winst te noemen.
Daarom hoop ik uit de grond van mijn hart, dat deze ontwikkeling zich voortzet en tot een status mag komen, die in de cultuurgeschiedenis zijn gelijke niet kent.
Groei in kunst- en cultuuruitingen is het bewijs, dat een samenleving gezond is en niet alleen maar haar economie als belangrijkste motor van het leven beschouwt. Maar ik verheug me op de dag, dat die enorme cultuurballon met zo’n MEGA-knal uit elkaar spat dat men weer hevig terugverlangt naar die prachtige, veelzeggende, kleine juweeltjes van het (amateur)toneel. Heus, het komt goed.