De leescommissie van ‘220 VOLT’, de toneelvereniging van het gemeentelijk energiebedrijf te S., besloot tijdens de jaarlijkse algemene ledenvergadering om het stuk ‘Als moeder alleen thuis is…’ op het repertoire te nemen. Deze klucht, nummer 724 uit de toneelcatalogus, is bestemd voor 5 dames en 3 heren en valt onder de subgenres ‘seniorentoneel’ en ’toneel voor binnen’.
Het is een ondeugend stuk over huwelijk en ontrouw. Als manlief braaf naar zijn werk is, wordt zijn vrouwtje door allerlei heetgebakerde heren van top tot teen verwend. Natuurlijk krijgt haar man gaandeweg het verhaal lucht van de sexcapades van zijn echtgenote, die op haar beurt, via een knap geconstrueerd intrige, haar man uiteindelijk van dezelfde prettige onkuisheid kan beschuldigen. Maar dan zitten we al in het laatste bedrijf. In de slotscène betuigen de partners hun spijt over die buitenechtelijke avonturen en beloven zij elkaar opnieuw trouw.
‘Als moeder alleen thuis is…’ is een doldwaas stuk met een interessante psychologische gelaagdheid. Het zit vol humor, is spannend en bedient zich gelukkig niet van platte grappen. Het is ‘de betere klucht’ en voor wie eens wat anders wil een echte aanrader.
En wat een toeval: in Dialoog stond een decor te koop! Een vereniging uit Waddinxveen bleek vorig jaar hetzelfde stuk met succes te hebben gespeeld en deed tegen ’n redelijke vergoeding de hele huiskamer in de aanbieding. Kom maar halen!
Met een gehuurde vrachtbus werd dus een week na de jaarlijkse ledenvergadering de reis naar het hoge noorden ondernomen. Et voila, binnen no time stond het decor van de Waddinxveense uitvoering van ‘Als moeder alleen thuis is…’ in al zijn volledigheid en schoonheid te pronken op het toneel van het gemeenschapshuis te S. Dit was de omgekeerde wereld: moest er altijd twee weken voor de première nog gezaagd, getimmerd en geschilderd worden, nu kon de regisseur de spelers meteen zeggen, via welke deur zij moesten opkomen en afgaan! Dit zou in alle opzichten een tijdsbesparing opleveren in de vaak eindeloze mise-en-scènerepetities. Ook de penningmeester kon zijn geluk niet op: een kant en klaar decor voor slechts 230 euro!
Nu nog een regisseur.
Het bestuur van ‘220 VOLT’, voortvarend als altijd, had na een korte sollicitatieronde een ervaren theatermaker kunnen strikken, Jan de B. Na een eindeloze reeks buitenspektakels en zwaar psychologisch drama wilde Jan zich storten op het regisseren van een klucht. Over ‘220 VOLT’ had hij veel gehoord: het was een vereniging met liefde voor theater, er was creativiteit, gedrevenheid en de 26 spelers konden bogen op een jarenlange ervaring in het lichtere genre. Elk jaar was het gemeenschapshuis vier avonden tot de nok gevuld. Geen plaats bleef onbezet.
In afwachting van de regisseur zat het voltallige ‘220 VOLT’ op de eerste echte repetitieavond gespannen in het cafégedeelte van het gemeenschapshuis, met ‘Als moeder alleen thuis is…’ keurig in ringband gestoken vóór zich op tafel. Jan de B. kwam binnen, stelde zich voor als zijnde de regisseur en had vervolgens een uurtje nodig om zijn manier van aanpak en werkwijze toe te lichten. Regelmatig sloot hij een item af met ‘Oké’, dat typisch regisseurswoordje, opgepikt vanuit zijn drama- of regieopleiding. Jan legde helder zijn visie uiteen, analyseerde structuur, personages en dramatische lijn, legde motieven en thema bloot en eindigde met: ‘…en wat jullie mij in je spel laten zien, zal ik gebruiken als basisidee voor de vormgeving.’
Het werd ijzig stil aan tafel. Koffie en koek bleven onaangeroerd, sigaretten brandden tot de vingertoppen en vanuit de ooghoeken peilde iedereen aarzelend zijn buurmans reactie. Het bestuur trok wit weg. In hun midden zat een echte regisseur! Daar zat een deskundige met een opvatting! Maar ook iemand die geen weet had van wat hem nog te wachten stond: de grote verrassing, het complete decor, opgesteld in de aangrenzende toneelzaal.
De voorzitter kon zich uiteindelijk niet meer in bedwang houden, stond op en deed met beide armen gestrekt ten hemel de verzuchting: ‘Maar Jan, wij hebben het decor al gekocht! In Waddinxveen! Exact volgens de beschrijving van het script en de regieaanwijzingen! Zelfs de tuindeuren zitten erin! In de tekst staat dat, als de avond valt, de gordijnen worden gesloten! Die gordijnen zitten er ook bij! Uit Waddinxveen! Het heeft maar 230 euro gekost en één vrije zaterdag om het op te halen! En we kunnen ’t later weer doorverkopen!