Na een lange “intelligente lockdown” pauze. Keert de musical Het Spook van de Opera terug naar Tilburg. Met een beetje hulp van haar geestelijk vader Gaston Leroux en componist Andrew Lloyd Webber.
Andrew Lloyd Webber stond boven de grote theater-orkestbak van zijn eigen musical Het Spook van de Opera. En hoorde het instrumentale “Entr’acte” van boven na een half uur repeteren. Meer nadrukkelijke voordracht hier, meer gepassioneerde lyriek daar. Hij hield zijn handen bij zijn heupen, met een tevreden glimlach op zijn gezicht.
Andrew Lloyd Webber, wereldberoemd auteur van enkele van de bekendste en langst lopende musicals van de afgelopen eeuw. In een breed stijlbereik van “The Music of the Night” tot de waanzinnige zangerigheid van “Evita”. En de historische-drama musical “Jesus Christ Superstar”. Was vanuit England in de stad om zich voor te bereiden, om de heropening op vrijdag avond te verzorgen. Het spook is de langstlopende theatershow in de geschiedenis van Nederland.
Bezoekjes van een componist zijn zelden weggelegd voor musicals die zo gevestigd zijn als Het Spook van de Opera. Dat in 1988 voor de eerste keer in première ging. Maar omdat de pauze het theater meer dan anderhalf jaar gesloten hield, lijkt de terugkeer meer op een herleving. De techniek van de productie is tijdens de pauze opgefrist. En de cast en het orkest repeteerden het materiaal alsof het nieuw was.
En dat is precies hoe Andrew Lloyd Webber wilde dat het zou klinken. Vertelde hij de musici donderdag tijdens de repetitie aan de hand van een persoonlijke geschiedenis.
Het Spook van de Opera is misschien wel geen Evita, maar de score: rijkelijk georkestreerd. Heeft meer gemeen met opera dan de meeste Nederlandse musicals. Het vereist een ongewoon groot ensemble van bijna 30 spelers, waarvan ongeveer een derde van de productieleden al sinds 1988 bij de show is. “Heden ten dage denk ik niet dat we daartoe in staat zouden zijn” zei Andrew Lloyd Webber tijdens een interview tussen de repetities door. “Ik denk dat iedereen vergeten is hoe goed en verfijnt een orkest kan klinken.”
Gezien die omvang was Andrew Lloyd Webber donderdag bijzonder voorzichtig en gaf hij er de voorkeur aan de instrumenten zo akoestisch mogelijk te laten klinken in de musical Het Spook van de Opera. Maar het orkest moest meer geven om het te laten werken. Vrijwel al zijn opmerkingen aan de dirigent. En de geassocieerde theaterproducent Joop van den Ende, ging over het toevoegen van nadruk aan een partituur die al schaamteloos nadrukkelijk te goed was en alleen maar beter kan worden.
“Je kunt een beetje meer van die zin maken,” zei hij op een gegeven moment; op andere momenten: “We willen het publiek in onze greep hebben” en “Ik zou het als appassionato behandelen.”
Hij werd vergezeld door Henk Poort, die de rol van het spook vertolkt, die meer van hetzelfde wilde. Hij vroeg de strijkers, met het strijkinstrument om “in de vorm van de melodie te spelen” tijdens een deel van de “Entr’Acte” gebaseerd op het stijgende duet “All I Ask of You (Phantom of the Opera)” en herinnerde hen eraan om “elke melodie te laten zingen”.
Toen een deel van de Het Spook van de Opera cast later op het podium kwam. Om het opera-onderdeel “Prima Donna (Phantom of the Opera)” en All I Ask of You te repeteren. In de scène voorafgaand aan Prima Donna, bijvoorbeeld, verwelkomde hij meer vreugde en komedie. Hij zei tegen Nico Schaap, die Monsieur Firmin speelt: “Het is erg leuk als je kunt zeggen ‘Naar de hel met Gluck en Händel, neem een schandaal’ Het is de innerlijke rijm, nietwaar? Dat is het spel, genieten van elk moment omdat er een aantal goede lijnen zijn.”
En tegen Joke de Kruijf en Peter de Smet, de huidige Christine en Raoul, zei hij terwijl hij All I Ask of You doornam: “Ik denk dat wat we misschien niet krijgen is dat ze als verliefde tieners zijn. Het moet serieuzer. Zeg ‘Eén liefde, één leven’ alsof je het echt meent. Ga er gewoon mee door. Hoe meer daarvan hier is, hoe meer tegengif het zal zijn voor wat er in de tweede akte komt.”
Nogmaals, dit is ongebruikelijk. Dergelijke aandacht van een componist wordt eerder gegeven aan een nieuwe show. Zoals Andrew Lloyd Webber nieuwste “Joseph and the Amazing Technicolor Dreamcoat”, die deze zomer in Amsterdam in première ging na een reeks vertragingen. In die tijd en gedurende “de hele lockdown”. Was hij een van de felste en meest uitgesproken gefrustreerde pleitbezorgers van het theater. En toen Joseph and the Amazing Technicolor Dreamcoat eindelijk bij het theater debuteerde, was de openingsavond ook een mijlpaal omdat het de eerste voorstelling van die musical was voor een publiek met volle zalen.
Het is een beproeving die een hoofdstuk zou kunnen vormen van het verwachte vervolg op zijn memoires, “Unmasking (Phantom of the Opera)”. Dat zijn leven en werk volgt tot aan Het Spook van de Opera. “Oh, dat schrijf ik niet,” zei hij in het interview tussen de repetities door, en voegde er met een grijns aan toe: “Er is te veel dat ik weet.”
Maar eerst mocht hij de volgende dag Het Spook van de Opera, de musical heropenen. Een repetitie om naar uit te kijken. Terwijl hij opstond van een stoel in de lobby om terug het theater in te lopen, zei hij: “Ik hoor het altijd graag.”
De cast
- Het Spook van de Opera: Henk Poort
- Christine Daaé: Joke de Kruijf
- Raoul: Peter de Smet
- Monsieur Firmin: Nico Schaap
- Monsieur André: Peter Bording
- Carlotta Giudicelli: Wiebke Göetjes
- Ubaldo Piangi: Adriaan van Limpt
- Madame Giry: Margaret Roest
- Meg Giry: Natasha Knight